نهمین شماره از دوره جدید فصلنامه «پاژ»، نشریه تخصصی فرهنگسرای فردوسی،
منتشر شد. مطالب این فصلنامه در بخشهای گوناگونی چون «هنر و هنرمندان»،
«از دیار آشنایان»، «شعر و داستان»، «کتابشناخت»، «نقد و تحقیق» و
«یادرفتگان» جای گرفته است.به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از پایگاه اطلاعرسانی
فرهنگستان زبان و ادب فارسی، نهمین شماره از فصلنامه «پاژ» بخشهای متنوعی
چون «نقد و تحقیق»، «هنر و هنرمندان»، «از دیار آشنایان»، «شعر و داستان»،
«کتابشناخت»، «یاد رفتگان»، «باستانشناسی، تاریخ و جغرافیا» و «گزارش و
گفتوگو» را شامل میشود.
در بخش «نقد و تحقیق» این شماره از
فصلنامه «پاژ» مطالبی چون «درباره خداینامک» نوشته ع. شاپور شهبازی و
محمود حسنآبادی، «پراکندگی نگارههای شاهنامه در کتابخانههای بریتانیا»
از فاطمه ماهوان، «شاهنامه، در جزر و مد آرا نقدی ادیبان عرب» اثر علی
سلیمی و پیمان صالحی، «نگاهی بر کتاب برابر نهاد شاهنامه فردوسی و غرر
السیر ثعالبی» به قلم نغمه دادور، «درآمدی بر تبارشناسی پیر مغان (1)» از
محسن بابایی دیده میشود.
در بخش «باستانشناسی، تاریخ و جغرافیا»
نیط مطالب «جایگاه ولایت توس در شاهنامه (با تاملی در جغرافیای شاهنامه)»
از مهدی سیدی، «توس در مطالعات باستانشناختی» نوشته رجبعلی لباف خانیکی،
«سیمای باستانی پاژ» اثر جواد زاشکی علیآباد و محمود طغرایی آمده است.
«گزارش
و گفتوگو» عنوان بخش دیگر این فصلنامه است و یک گزارش و یک گفتوگو مبنی
بر «این قند پارسی که به بنگاله میرود: گزارشی از همایش میانفصلی
فرهنگسرای فردوسی در موضوع روابط فرهنگی خراسان با هند» به قلم یوسف بینا و
گفتوگو با محمدتقی راشد محصل را شامل میشود.
بخشهای«هنر و هنرمندان»، «از دیار آشنایان»، «شعر و داستان»، «کتابشناخت» و «یادرفتگان» دیگر بخشهای این فصلنامه هستند.
سرمقاله
این شماره از فصلنامه «پاژ» با عنوان «باز هم پاژ و این بار تا همیشه» به
قلم محمدجعفر یاحقی، سردبیر فصلنامه و عضو پیوسته فرهنگستان زبان و ادب
فارسی نوشته شده است.
فرهنگسرای فردوسی موسسهای است مردمی،
غیرانتفاعی و غیر وابسته که با اهدافی چون بررسی و معرفی مقام و موقعیت
فردوسی در تاریخ و ادب ایران و جهان، تعریف و اجرای پژوهشهای بنیادی در
زمینه تحولات اجتماعی، تاریخی، فرهنگی و ادبی ایران تا روزگار فردوسی و
نشان دادن تاثیر اندیشه و خرد فردوسی در حرکتهای فرهنگی، ادبی، اعتقادی و
تاریخی در مسیر تکامل اجتماعی ایرانیان، و برخی اهداف دیگر، از سال 1384
تاسیس شده است.