چهلمین روز درگذشت استاد رسول هادی زاده

***چهلمین روز درگذشت استاد رسول هادی زاده گرامی باد.***

استاد سید رسول هادی زاده رئیس بنیاد رودکی آکادمی علوم تاجیکستان در 14 فرودین ماه امسال (1389) در خانه ی خود در دوشنبه در 82 سالگی درگذشت. 

رسول هادی زاده از سادات رضوی خراسان بود که نیاگان او در 120 سال پیش از مشهد به سمرقند سفر کرده بودند. و  در همانجا ماندگار شده بودند. رسول هادی زاده در فروردین1327 در شهر سمرقند زاده شد؛ وی در سال 1950 از دانشگاه دولتی تاشکند دانش آموخته شد.
دکتر هادی زاده از سالها پیش در آکادمی علوم تاجیکستان به تأسیس بنیادی علمی و فرهنگی به نام «بنیاد رودکی» اقدام  و مطالعات و تحقیقات وسیعی در مورد رودکی و نشر آثار او و تهیه ی دانشنامه ای مفصل در مسائل رودکی شناسی آغاز کرده بود. وی طی فعالیت بیش از 50 ساله خود در عرصه علم و ادب فارسی در تاجیکستان آثار گرانبهای زیادی از خود به میراث گذاشته است. پژوهشی درباره زندگی و آثار "شمس الدین شاهین " شاعر بزرگ قرن 19 و "احمد مخدوم دانش " نویسنده معروف همین قرن از نمونه‌های آثار برجسته این شخصیت سرشناس علمی و ادبی تاجیک است.
هادی زاده فعالیت نویسندگی خود را از دهه سال 1960 میلادی آغاز کرد و برخی از آثار وی با نام‌های "تنبور دلکش "، "سپیده دم "، "پرواز شاهین "، "قصه منصور حلاج "، "بخت در چیست "، "مزدک " و ... پیاپی توسط ناشران تاجیک منتشر شده و مورد استقال علاقمندان ادبیات فارسی قرار می گیرد.
رمان "ستاره ای در تیره شب " از مهم ترین آثار ادبی هادی زاده است که در سال 1983 میلادی منتشر شد و از پرفروش‌ترین کتاب‌های آن زمان بود.آخرین کتابی که این نویسنده فقید تاجیک در پایان عمر خود نوشت، کتابی با عنوان "خدای خود را بشناسم " بود که حاوی اطلاعاتی درباره دوران زندگی نویسنده، همنشینی وی با شخصیت های بزرگ علمی فرهنگی و دیدگاه‌های او درباره تاریخ آسیای مرکزی است.  

با تاسیس مرکز خراسان شناسی (که چندین سال است در آن تخته شده است) هادیزاده به زادگاه پدرانش آمد و دو سال مهمان مرکز خراسان شناسی بود .ثمره این حضور تالیف کتابی بنام سمرقندیان چه می گویند، بود.چند اثر او و از آن جمله همین سمرقندیان چه می گویند و سمرقندنامه در مشهد توسط انتشارات آستان قدس رضوی منتشر شده است. او در این آثار به بررسی گویش سمرقندی پرداخته است.
پارسی زبانان گیتی،کوشش های دانشواره وی را در راه پاسداشت زبان و ادبیات پارسی فراموش نخواهند کرد و  یاد  و  خاطره وی را گرامی       

می دارند.خدایش بیامرزاد.