فردوسی بخش بزرگی از تاریخ ایران را در شاهنامه ماندگار کرد

اسفندیار اختیاری(ماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی) در بزرگداشت فردوسی گفت: یکی از دلایلی که سبب می‌شود فردوسی را فراموش نکنیم آن است که او بخش بزرگی از تاریخ ایران را در شاهنامه‌اش سرود و ماندگار کرد. فردوسی کتابش را به شعر می‌نویسد چون سروده را نمی‌شود تحریف کرد.

به گزارش ایبنا، بزرگداشت فردوسی به کوشش کانون دانشجویان زرتشتی با همکاری انجمن زرتشتیان تهران  در جشنگاه خسروی برگزار شد و دوستداران فردوسی و شاهنامه دور هم جمع شدند و یاد فردوسی را گرامی داشتند.
دکتر اسفندیار اختیاری نماینده زرتشتیان در مجلس شورای اسلامی گفت: فردوسی بخش بزرگی از تاریخ ایران را در شاهنامه‌اش سرود و ماندگار کرد، اما پرسش اصلی این است که چرا فردوسی به سرودن تاریخ ایران پرداخت؟ او چه نیازی را حس می‌کرد که به چنین کاری دست زد؟ این یک سوال اساسی است.
وی افزود: این نکته اهمیت دارد که هنگامی که از ایران سخن می‌گوییم، تنها به تمامیت ارضی آن، که در جای خود بسیار با اهمیت است، نمی‌نگریم. فرهنگ، سنت، اصل و ریشه این سرزمین و مردمانش نیز به اندازه تمامیت آن ارزش و اهمیت دارد. مگر می‌شود تمدنی به وجود بیاید بی آن که اصل و ریشه‌ای داشته باشد؟
رئیس ستاد پژوهش و فناوری مجلس شورای اسلامی خاطرنشان کرد: از همین جاست که کار فردوسی اهمیت می‌یابد؛ او ایران را با تمامیت آن دوست دارد. هنگامی که از فریدون و کاوه سخن می‌گوید، داستان ضحاک را هم می‌آورد و بد و خوب آن‌چه بر ایران گذشته است را می‌سراید.
اختیاری یادآور شد: فردوسی کتابش را به شعر می‌نویسد چون سروده را نمی‌شود تحریف کرد. اشو زرتشت نیز چنین کرد و «گاتها» را به شعر سرود تا از دگرگونی و تحریف در امان بماند. به هر روی من ترجیح می‌دهم به سبب اهمیت و جایگاه والایی که فردوسی دارد، روز بزرگداشت او را روز ایران بنامم.
شاهنامه و راز و رمزهای نهفته
سپس دکتر رستم خسرویانی؛ رییس انجمن زرتشتیان تهران گفت: شاهنامه‌شناسانی که درباره فردوسی و اثر او پژوهش می‌کنند، هر بار به رمز و رازهای بسیاری برمی‌خورند که در این کتاب نهفته است. این نکته بزرگی و اهمیت شاهنامه را نشان می‌دهد.
وی افزود: از سویی دیگر، فردوسی تاریخ و تمدن ایران را به ما شناساند و سخنانی در ستایش ایران گفت که هنوز هم، با وجود گذشت هزار سال، بر زبان هر ایرانی جاری است. سخنانی همانند این بیت بلند او «چو ایران نباشد تن من مباد / بدین بوم و بر زنده یک تن مباد»
تأکید فردوسی در شاهنامه همبستگی است
شهریار بهرامی نیز گفت: این بار نیز همانند سالیان گذشته، کوشیده‌ایم گامی در راه بزرگداشت فردوسی و شاهنامه او برداریم. نمایشگاه رسانه‌های زرتشتی نیز برای همبستگی بیشتر دو ارگان زرتشتیان، کانون دانشجویان و رسانه‌ها، برگزار شده است.
وی افزود: 27 اردیبهشت‌ماه، روز ارتباطات و روابط عمومی‌هاست و انجمن برای دومین سال پیاپی در این روز نمایشگاهی از دستاوردها و فعالیت‌های رسانه‌های گوناگون جامعه زرتشتی را به نمایش گذاشته است. همبستگی، همان عاملی است که فردوسی در شاهنامه بر آن تاکید می‌ورزد. پیروزی و ماندگاری هر ملتی نیز در گرو همبستگی است.
فردوسی هویت ملی ایرانیان را به همراه خرد زنده نگهداشت
سپس توران شهریاری گفت: فردوسی در شاهنامه، هویت ملی ما را به همراه مهر و خرد و انسانیت، زنده نگه داشت. او میراث گرانبهایی را به آیندگان سپرد که تا ایران باقی است، پایدار خواهد ماند.
نویسنده دیوان «توران» که همه سروده‌هایش در وصف ایران، مفاخر ایرانی و جشن‌های ایران باستان است گفت: فردوسی در یکی از ادوار تاریک ایران می‌زیست؛ اما توانست کاری را به انجام برساند که در جهان بی‌نظیر است. در ادبیات مردمان دیگر نیز نمی‌توان سخنوری به بزرگی او پیدا کرد. به همین دلیل است که ایرانیان فردوسی را دوست می‌دارند و شاهنامه‌اش را ارج می‌نهند.