ایسنا: رییس کمیسیون فرهنگی دولت از تولید زنجیرواره ی نمایشی فردوسی و فیلم سینمایی با موضوعیت فردوسی با قابلیت عرضه در صحنههای بینالمللی خبر داد.
اسفندیار رحیممشایی در مراسم ثبت ملی نقالی در فهرست میراث معنوی که همزمان با روز بزرگداشت فردوسی و هزارمین سال پایان سرایش شاهنامه امروز (25 اردیبهشتماه) در پارک علم و فناوری استان خراسان رضوی برپا شد، گفت: تولید فیلم و سریال دربارهی فردوسی از مسؤولیتهایی است که آن را پیگیری میکنم. در بحثهای هنری، موسیقی و تاریخی با یک نگاه عمیق، این اثر بزرگ و شگرف باید به نمایش درآید. همچنین دهها اثر نمایشی در صحنههای سینما و تئاتر باید از داستانهای شاهنامه تولید شوند.
او تأکید کرد: من مسؤولیت آن را برعهده میگیرم که با حمایتی شاخص، این قضیه پیگیری، بررسی و تولید شود.
رحیممشایی افزود: برای رونق بیشتر نقالی در ایران باید متون لازم از دل شاهنامه تولید شوند که دستمایهی کار نقالی باشند. همچنین باید از 100 اثر پژوهشی و پایاننامههای دکتری دربارهی شاهنامه و زندگی فردوسی در ابعاد مختلف حمایتهای مالی و معنوی مورد نیاز صورت گیرد.
او گسترش زبان فارسی در سراسر دنیا را یکی از مهمترین وظایف دولت خواند و یادآور شد: بر اساس دستوری که رییسجمهور داده است، از این پس، جلسات شورای گسترش زبان و ادبیات فارسی که تاکنون در سازمان فرهنگ و ارتباطات تشکیل میشده است، زیر نظر رییسجمهور برگزار میشود.
رحیممشایی افزود: ما بهزودی شاهد یک برنامهریزی بزرگ برای زبان و ادبیات فارسی خواهیم بود.
او با بیان اینکه قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری، در ادامهی سخنان خود گفت: از زمان فردوسی تاکنون سدههای زیادی گذشته است، خودآگاهی ملی و ایرانی، گام نخست برای درک شاهنامه است. درک شاهنامه از منزلت و جایگاهی ویژه در عرصهی تولیدات فرهنگی، هنری، تاریخی و معرفتی برخوردار است و کار بزرگی است که اکنون باید انجام شود.
رحیمشمایی در ادامه گفت: همه ما موحد هستیم و خدای واحد را پرستش میکنیم، در این قضیه بحثی نیست؛ اما چه درکی از این خدای واحد داریم، این دیگر واحد نیست. این شاید به تعداد رأی آدمهای روی زمین است. خداوند واحد است؛ اما خدایی که از سوی انسانها خلق میشود، متفاوت است. آدمها باید بزرگ شوند تا خدای به این بزرگی را دریافت کنند.
او ادامه داد: ما نمیتوانیم بدون یک اشراف تاریخی و جنبهی اجتماعی، فرهنگی، اخلاقی، هنری، سیاسی و امنیتی در مقیاس ملی و جهانی به فضیلتهای شاهنامه پی ببریم؛ یعنی محصولی در مقیاس توس، خراسان و ایران و حتا جهان نیست؛ بلکه اگر جهان را در مقیاس یک برهه از جهان بدانیم، قاعده این است.
به اعتقاد او، شاهکار، اثری است که از قید زمان و مکان آزاد باشد.
مشایی افزود: هیچ شاهکاری را نمیشناسیم، مگر آنکه از قید زمان خود آزاد باشد و جای خود را به اثر دیگری با زمان جدید بدهد. این آزادی زمانی و مکانی، نسبی است. هرچه آزادتر از زمان و مکان، جنبهی موضوعیت شاهکار بودن هم به همان نسبت بالاتر و عظیمتر خواهد بود.
رییس دفتر احمدینژاد ادامه داد: امروز اگر شاهنامه ورق میخورد، باید دریافتهای نو و زیبایی داشته باشیم. شاهنامه این قدرت را دارد. اگر شاهنامه را با ظرفیتهای امروز بسنجیم، اثر آن برای تعیین مرزهای ایران پایدار نگه داشته میشود.
مشایی افزود: سیاستگذاران ما باید از شاهنامه برای بیان پیام ملت ایران استفاده کنند.
او نقالی را یکی از ظرفیتهای شاهنامه خواند و اظهار کرد: از درون شاهنامه، نقالی، مانند اخگری از اجاق بیرون پریده است. نقالی یک ظرفیت بزرگ است که ساعتها و روزها و سالها میتوان درباره آن سخن گفت. باید تلاش کنیم نقالی رواج پیدا کند.
رییس دفتر رییسجمهور ادامه داد: پژوهشگران باید مفاد علمی، هنری، عملی، پژوهشی، هنری و موسیقیایی شاهنامه را برای بیان نقالی در اختیار نوآموزان قرار دهند و در کنار این علوم، شاهنامه نیز تدریس شود. نقالی باید از نظر اجرایی نیز رواج پیدا کند.
او از دیگر ظرفیتهای مهم نقالی را موسیقی خواند و گفت: سالانه به مسابقات و جشنوارههایی به منظور رقابت صاحبان هنر در عرصهی نقالی احتیاج داریم تا شاهد توان نقالان این میراث تاریخی کهن باشیم.
مشایی حفاظت از حیات و ظرفیتهای میراث کشور را از جمله اهداف ثبت میراث معنوی نقالی ذکر کرد و افزود: هر روز آثار زیادی خلق میشوند، هر قدر تنور انقلاب فرهنگی یک جامعه که باید هر لحظه بر تولید، خلق و آفرینش بچرخد، داغتر باشد، این موارد در سرزمین بزرگ ایران ظهور پیدا میکنند؛ اما این آثار نمیتوانند در جایگاهی شاهکار و ماندگار در عرصه ملی و بینالمللی جای خود را ثابت کنند.
او ادامه داد: در مأموریت بزرگی که فردوسی انجام داد، اگر بگوییم به او وحی کلی شده است، ایرادی ندارد. در نقش تاریخی شاهنامه باید به این فکر کرد که چه چیز باعث شد که فردوسی شاهنامهنویسی را آغاز کند. امروز عظمت شاهنامه نشان میدهد که نگارش شاهنامه اتفاقی نیست.
او افزود: چرا امروز بعد از هزار سال از سرایش شاهنامه، هنوز از قیمت آن کم نشده است و بالعکس هر روز بر قیمت آن افزوده میشود. شاهنامه در طول زمان درخشان مانده است. شاهنامه اگر مهم است و ظرفیت دارد، از بیرون وامدار نیست، از درون است. این ظرفیت درونی و باطنی شاهنامه است.
مشایی فردوسی را پایهگذار یک مکتب خواند و گفت: شاعرانی مانند عطار و خیام نیز از او تقلید کردهاند.
او تأکید کرد: شاهنامه پیش از اینکه هر چیزی باشد، نمادی از حقیقت و شخصیت فردوسی است. شاهنامه یک غوغاست.
او ادامه داد: فردوسی به دنبال عظمت و بزرگی ایران بود؛ اما به موقع ایرانیان را نیز نقد میکرد.
مشایی در پایان اظهار کرد: فکر میکنم امروز باید بیش از همیشه قدرشناس این هدیهی بزرگ و شاهکار باشیم. فردوسی امروز نماد ماندگاری ایران است و شاهنامه در طول هزار سال پیش تا امروز هنوز زنده مانده و امروز که روز بزرگداشت فردوسی است، زندهتر از همیشه است.