شهر مشهد

 شهر مشهد بخدا بهشت رضوونه داداش‏            خاک پاکش همیشَه پور¹ گل و رِیحونَه داداش

 زِوار² از گوشَه کِنار مَملِکَت سِرازیره                   شهر اسلامَیه و قِبله‏ىِ ایمونَه داداش

 مرقدِ مطهرِ و صحنِ امامِ هشتمین‏                    زیارتگه و امیدِ هر مِسِلمونَه داداش

 با تِماشاىِ حَرم، او زِوارَه با دِلِ پاک                    غرقِ رویایه و مثلِ گل خِندونَه داداش

 وقتِ صحنِ نو و ایوون طِلا ر ِمبینَه‏                     متحیر مِمَنه³، مبهوت و حیرونه

 دمِ سقابخنَه‏ى اسمال طِلائیهِ ببین‏                  آبِ سردِ زمزمى اونجه فِراوونه داداش

 روىِ سَر دَر، اى بَرِش⁴ ساعتِ گنده و بزرگ        با افق درسته و همیشه میزونَه داداش

 او بَرِش نقارخَنَه وَقت ِ نمازِ صبح و شَب             او بُکوب بکوبشم با طبل و مزقونَه داداش

 یکنفَربا چُماقِ نقره‏اى ویستاده تِریخ                ⁵دَر هر صحنى و انگار که او دِربونِه داداش

 بعدِ صحنین و حرم مسجد گوهرشاده‏               کاشیاش گیرونبهایَه نِگى اَرزونه⁶ داداش

 موزهَ‏شم ،دیدنى و کِتابخنه او بَرتَرِش                همیشه پور از کِتابه و کتابخونَه داداش

 مینِ مهمونخَنَه‏ىِ حضرتیمِ معرکه یَه                 سُفرَه پهنَه و کِنارِش پورِ مهمونَه داداش

 هر که سر بر آستانِ حرم حق بیذرَه                 مِشه پاک و صورتش همیشه گلگونه داداش

 زائِرِ  حضرتِ ثامنَ الائِمه پیشِ حق‏                   دِرَه قُربى و سَر سُفرهَ‏ى اِحسونه داداش

 او که عاشِق زیارَت امام هشتُمه                    مِیه، چون زیارتِش عَزیزتر از جونَه داداش

 نعمت از وجود حضرت تو مِشد فراوونه              بیخودى نیست که مِگن عروس ایرونه داداش

 بِشنو اَز شاعِرِ مَعروفى که گُفته از قِدیم           سُخنه آسون نگیر، اینجِه خُراسونَه داداش  

                                                 (اصغر میرخدیوی،نمک و نکمدان،186)

                                                      پانوشت ها

---

1-پور:پر (تاجیک ها این واژه  را درست به همین گونه تلفظ می کنند. ولی در مشهد دیگر اینگونه تلفظ نمی شود.) 

2-زِوار:زائر،ج زوارها 

3-مِمَنه: می ماند 

4-اى بَرِش:این ورش،این سویش 

5-تِریخ:سیخ،راست 

6-آرزون: ارزان