کتاب «ارج‌نامه‌ غلامحسین یوسفی» دوشنبه، 30 آذرماه در مرکز پژوهشی میراث مکتوب رونمایی شد. به گزارش ایسنا، اکبر ایرانی مدیر مرکز پژوهشی میراث مکتوب ، در این مراسم از غلامحسین یوسفی به عنوان استادی برجسته یاد کرد و گفت: مهم‌ترین تجلیل و بزرگداشت برای محققان و اهل قلم، استناد ‌دادن به آثار آن‌ها و بهره‌گیری از آثار تألیفی‌شان است. او از تصحیح غلامحسین یوسفی از «گلستان» و «بوستان» سعدی به عنوان تصحیح‌هایی یاد کرد که علی‌رغم گذشت سال‌ها، تصحیحی بهتر از آن‌ها ارائه نشده است. در این مراسم، محمدجعفر یاحقی - نویسنده‌ «ارج‌نامه‌ غلامحسین یوسفی» - نیز در سخنانی با اشاره به آشنایی و دوستی‌اش با این استاد فقید زبان و ادبیات فارسی در دانشکده‌ ادبیات دانشگاه فردوسی مشهد، به ارائه‌ توضیحاتی درباره‌ «ارج‌نامه‌ غلامحسین یوسفی» پرداخت و گفت: در بخش نخست این اثر به شرح حال و آثار استاد یوسفی پرداخته شده است. همچنین در بخش مربوط به آثار وی بر روی تصحیح‌هایش از آثار ادبیات کلاسیک تأکید شده است. در بخش‌های دیگر این اثر هم به خدمات علمی و پژوهشی وی پرداخته‌ و بخشی را به بیان خاطرات همکاران و خانواده‌ جناب استاد یوسفی اختصاص داده‌ایم. این استاد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه فردوسی مشهد از شادروان غلامحسین یوسفی به عنوان فردی نقد‌پذیر یاد کرد و افزود: زنده‌یاد یوسفی همواره از نقد آثار و تألیفاتش استقبال می‌کرد و با سعه‌ صدری که داشت، بسیاری از دوستان او از بین کسانی بودند که آثارش را نقد کرده بودند و از آن جمله می‌توان به سعید حمیدیان اشاره کرد. در ادامه‌، علی اشرف ‌صادقی رییس بخش فرهنگ‌نویسی فرهنگستان زبان و ادب فارسی به خاطره‌ اولین دیدارش با یوسفی پرداخت و سپس در توضیحاتی درباره‌ تصحیح او از « گلستان» و «بوستان» گفت: جناب یوسفی در «گلستان» دو کار کرده؛ یکی این‌که برای محققین و اهل پژوهش تمام نسخه‌بدل‌های «گلستان» را ارائه کرده و از طرفی برای مخاطبان عمومی «گلستان» و دانشجویان، شرح کاملی بر این اثر سترگ سعدی (علیه الرحمه) نوشته است که این هر چند مزیت‌های فراوانی دارد؛ اما از جهتی در نهایت حجم کتاب را زیاد می‌کند و هزینه‌ آن را بالا می‌برد. می‌شد یک تصحیح با ضبط نسخه‌بدل‌ها برای اهل تحقیق و تصحیحی دیگر با شرح برای استفاده‌ دانشجویان و مردم منتشر شود. البته درباره‌ «قابوس‌نامه» و «بوستان» این اتفاق افتاده است. سعید حمیدیان، استاد دانشگاه از «ارج‌نامه‌ غلامحسین یوسفی» به عنوان کاری شسته و ‌رفته و با نظم و دقت یاد کرد و گفت: یکی از مزایا و ویژگی‌های این اثر تألیفی درباره‌ زنده‌یاد یوسفی، ارائه‌ خاطراتی از افراد مختلفی است که در محیط دانشگاه با او در ارتباط بوده‌اند. حمیدیان در ادامه از غلامحسین یوسفی به عنوان مصداق «العلما ورثة الانبیا» یاد کرد و افزود: ایشان شخصی خویشتن‌دار، بااخلاق و در نهایت دقت علمی بودند و جایی یاد ندارم که کسی از ایشان دچار رنجش و ناراحتی شده باشد. او در ادامه به بیان خاطره‌ای درباره‌ نقدی که بر تصحیح غلامحسین یوسفی از «بوستان» سعدی انجام داده بود، پرداخت و یاد‌آور شد: در سال‌های دهه‌ 60، مقاله‌ مفصلی درباره‌ تصحیح «بوستان» جناب استاد یوسفی نگاشتم و در آن با نگاهی مقایسه‌ای به تصحیح علی‌اف از «بوستان» سعدی پرداختم. در واقع «بوستان» علی‌اف و تصحیح‌های دیگری را که بر سر زبان انداخته بودند، با آن‌چه که جناب استاد یوسفی انجام داده بود، اصلا قابل مقایسه نبود. بدون هیچ تعصبی متوجه شدم علی‌اف را که این همه حلوا‌حلوا می‌کنند، حتی یک نسخه‌شناسی درست برای تصحیحش از «بوستان» سعدی انجام نداده است. حمیدیان همچنین متذکر شد: جناب آقای یوسفی برخلاف برخی هیچ وقت از در تحقیر ادبیات جدید وارد نشد؛ او همواره شعر، داستان، رمان و آثار ادبی جدید را که در زبان فارسی و دیگر زبان‌ها تولید می‌شد، می‌خواند و هرگز علیه ادبیات جدید معرکه‌گیری نکرد.