پسین دینه یَک غُشدلی مقبول بِرِیِ کغذبادُم تیار کردم،مخواستم برم رو پوشت بومب حویلی، هنوز پام روی اولین زینه نگذاشته بودم.که دیدم زنگ مزنن، حسین بود، گفت بیا برم لوچمبه بازی.
----------------------------------------------------------------------------------------------------------
پَسین/pasin: عصر،بعداز ظهر(این واژه زیبا تا پنجاه سال پیش در سراسر خراسان(مشهد،تربت،نیشابور،بیرجند و ...)کاربرد داشت.)
دینه/dine:دیروز(در سراسرخراسان کاربرد داشت.)
غُشدِلی/خَشدِلی:1- رشته(مانند رشته آش)2- رشته های تزیینی کاغذباد(در سراسرخراسان کاربرد داشت.غشدلی و خشدلی،تلفظ رایج در مشهد و تربت و نیشابور است.)
کَغَذ باد/کاغذباد: بادبادک(در سراسرخراسان کاربرد داشته و دارد.)
حولی/حویلی/howli:حیاط،منزل،سرا(در سراسرخراسان کاربرد داشت.)
زینه:1- پله (در سراسرخراسان کاربرد داشت.)
لو چُمبه:الک دو الک(در مشهد کاربرد داشت. و دیگر شهرهای خراسان واژهای دیگری کاربرد دارد.)
------------------------------------------------------------------------------------------------------------
این نوشتار را در 25 اسفند 1387 در تبیان نوشته بودم. یاد باد آن روزگاران.
سلام و خیلی ممنون
کلمه پسین دینه، مرا به یاد واژه بسیار گیرای «پِرِن دوشنه» انداخت که به گمانم از تربت حیدریه ای های عزیز و اصیل، به معنی پریشب شنیده ام.